De staat als zuivere vorm des menschen

Het proefschrift De staat als zuivere vorm des menschen van Haersolte is een filosofisch-juridisch werk dat de staat beschouwt als een ideale en morele uitdrukking van de menselijke natuur. In het werk, dat in 1933 werd verdedigd, stelt Van Haersolte dat de staat niet louter een praktisch instrument is voor bestuur en ordening, maar een fundamentele en “zuivere” vorm waarin de essentie van het menszijn tot uitdrukking komt. Het proefschrift is sterk beïnvloed door idealistische en metafysische tradities binnen de filosofie, waaronder denkers als Plato en Hegel, en onderzoekt hoe recht, ethiek en politiek zich verhouden tot het concept van de staat.

Van Haersolte beschouwt de staat als een morele entiteit die gericht is op het bevorderen van rechtvaardigheid en het realiseren van een hogere orde in de samenleving. Hij ziet de staat niet als een toevallige of arbitraire constructie, maar als een noodzakelijke manifestatie van menselijke rationaliteit en gemeenschapszin. Tegelijkertijd probeert hij de spanningen tussen individuele vrijheid en collectieve verantwoordelijkheid te begrijpen en te verenigen binnen de structuur van de staat. Het proefschrift is geschreven in een abstracte en reflectieve stijl en biedt een diepgaande analyse van de filosofische grondslagen van staatsvorming en het recht, met een focus op de verheffende rol die de staat kan spelen in de menselijke ontwikkeling.