Het moet eruit!

Een vrouw over haar psychoanalyse.

‘Ik was niemand. Ik had geen verlangens, geen wilskracht, geen voorkeur, geen afkeur. Ik was een afgietsel van een menselijk model dat ik niet zelf gekozen had en dat niet bij me paste. Vanaf mijn geboorte was er aan alle kanten aan me geschaafd en gebeiteld en werden mijn gebaren, mijn houding en mijn vocabulair dagelijks gecorrigeerd. Mijn behoeften, mijn lusten, mijn temperament waren onderdrukt, ingedamd, weggestopt, opgesloten… en ik werd volgepompt met fatsoenlijke ideeën… Toen het duidelijk werd dat de transplantatie gelukt was, lieten ze me vrij en stuurden me het leven in.’

Marie Cardinals roman Het moet eruit beschrijft de psychoanalyse van een vrouw. De eerste indrukken van de aan zware psychosomatische ziektebeelden lijdende patiënte zijn schokkend, en roepen een sfeer van wanhoop op. De genezing die zich dan geleidelijk-aan voltrekt, legt op indrukwekkende manier de lagen bloot waaruit de ‘persoonlijkheid’ is opgebouwd, en loopt parallel aan flash-backs naar haar kinderjaren in Frans-Algerije. Door haar scherpe observaties over de moeder – dochter-relatie. alsook door haar psychologisch inzicht en moed, heeft Marie Cardinal zich een belangrijke plaats in de hedendaagse vrouwen-literatuur verworven.