Kinderen van de Arbat

10,00

Kinderen van de Arbat wordt door vele Sovjet-intellectuelen beschouwd als het belangrijkste boek van een Sovjet-ateur sinds Boris Pasternaks Dokter Zjivago. Voornamelijk omdat het onderwerpen behandelt die in de Soviet-literatuur nooit aan bod zijn gekomen. Rybakovs roman is een literaire gebeurtenis: ‘Hierna moeten onze geschiedenisboeken vervangen worden.’ In de Sovjetunie werd al twintig jaar uitgezien naar de publikatie van de, grotendeels autobiografische, roman Kinderen van de Arbat. Dank zij de perestroika kon het boek in 1987 in afleveringen verschijnen in een literair tijdschrift, dat vliegensvlug uitverkocht raakte en op de zwarte markt voor grof geld werd verhandeld.

Kinderen van de Arbat wordt gekenmerkt door een veelstemmigheid die herinnert aan Dostoievski. Anatoli Rybakov beschrijft de Soviet-samenleving van de jaren 1933-1934 in al haar geledingen: een communistisch studentenmilieu, de mondaine kringen van buitenlandse technici, het schemerige wereldje van intriganten, het leven in Siberische ballingschap en de bureaucratie van de partij. Ook kruipt Rybakov in de huid van de aanstichter van de Grote Terreur, Josef Stalin, iets wat enkele jaren geleden nog volstrekt ondenkbaar was. Stalin wordt geportretteerd als iemand ‘die grilligheid, wantrouwen en haatdragendheid combineert met consequentie, ijzeren logica en formidabele machtsdrang’. Deze objectieve weergave van het stalinistische tijdperk maakt Kinderen van de Arbat tot een monument in de Russische literatuur.

Uitverkocht

Categorie:

Extra informatie

Gewicht 676 g
Taal

Jaar

1991

Auteur

ISBN

90 351 0985 6

Pagina's

531

Uitgeverij